W Japonii od XVIII wieku do XIX tworzono mechaniczne lalki zwane „Karakuri-ningyō” か ら く り 人形

Słowo „Karakuri” oznacza mechaniczne urządzenie do drażnienia, oszukiwania lub zaskakiwania osoby. Sugeruje ukrytą magię lub element tajemnicy. W języku japońskim „Ningyo” jest zapisane jako dwa oddzielne znaki, oznaczające osobę i kształt. Luźno tłumaczy się jako marionetka, ale można go również zobaczyć w kontekście lalki lub nawet podobizny.

Karakuri-ningyō  to właściwie były to pierwsze japońskie roboty!

Budowa lalek była oparta na mechanizmach sprężynowo - zębatkowych. Zaczęło się to dzięki Hiszpanom, którzy w XVII w. przywieźli do Japonii zegar mechaniczny. Japończycy zaczęli badać zasadę działania „magicznych zegarów”, a rezultatem tych badań było powstanie lalek przedstawiających ludzi i zwierzęta, które poruszały się „jak żywe”.

„Chahakobi Ningyo”, czyli lalka do herbaty, jest prawdopodobnie najbardziej znanym i pierwszym robotem „rozrywki domowej” używanym w Japonii. Gdy gospodarz stawiał filiżankę na tacce z herbatą trzymaną przez lalkę, przesuwała się ona prosto do gościa, a gdy gość pił herbatę, stawała i czekała. Kiedy gość pił herbatę i odstawiał filiżankę na tacę, odwracała się i wracała do gospodarza. 😊