Na pierwszy ogień wrzućmy maliny:

Owoce malin (jak i ich liście) są znakomitym środkiem przeciwgorączkowym. Pobudzają czynność gruczołów potowych, a pot,

który paruje ze skóry powoduje obniżenie temperatury.

W owocach malin są kwasy organiczne (cytrynowy, jabłkowy, salicylowy), pektyny, antocyjany, cukry, związki śluzowe, lotne związki zapachowe.
Znajdziemy w nich też całe również bogactwo witamin (m.in. C, E, B1, B2, B6) i substancji mineralnych (głównie potas, magnez, wapń, żelazo)

Jeszcze do niedawna egzotyczny dla nas imbir:
Leczy przeziębienie i przynosi ulgę w bólach mięśniowych, bo jest bogaty w substancje przeciwzapalne. (Wchodzi w skład niektórych maści i plastrów rozgrzewających).
Polepsza krążenie krwi, wspaniale rozgrzewa cały organizm. W medycynie chińskiej uchodzi za "gorący", powodujący ogień w ciele.
Poza tym? Ułatwia trawienie, łagodzi mdłości, wzmaga apetyt, łagodzi bóle miesiączkowe i migreny, zwiększa koncentrację i wydajność umysłową, bo poprawia ukrwienie mózgu,
dba o jamę ustną, jest niezbędnym dodatkiem w menu osób z podwyższonym cholesterolem (zmniejsza agregację (zlepianie) płytek krwi, chroni więc przed tworzeniem się zakrzepów i zapobiega zakrzepicy).

Magiczny żeń-szeń swoje właściwości zdrowotne zawdzięcza zawartości wielu, jedynym w swoim rodzaju substancjom aktywnym (a jest ich około 200!), których nie można znaleźć w żadnej innej roślinie.

Najważniejszą substancją aktywną w korzeniu tej rośliny są tzw. ginsenozydy. Ich nadzwyczajne działanie polega na zwiększeniu zdolności hemoglobiny do przyłączania tlenu, czyli do lepszego zaopatrywania narządów w tlen. W ten sposób organizm ma więcej energii do wysiłku zarówno fizycznego, jak i umysłowego.

Ginsenozydy pobudzają też układ odpornościowy - powodują wzrost odporności na infekcje oraz przyspieszają okres rekonwalescencji.

Gdyby komuś było mało, dołożyliśmy jeszcze głóg.

W owocach tej rośliny najbardziej cenne są procyjanidy i flawonoidy.
Związki te łagodnie obniżają ciśnienie tętnicze, mają korzystny wpływ na naczynia krwionośne mózgu.
Działają rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit, dróg moczowych, macicy oraz naczyń krwionośnych.
Szczególne znaczenie ma to w przypadku naczyń wieńcowych – zwiększa się wtedy dopływ utlenionej krwi do mięśnia sercowego, ustępuje ból i duszność.